Routesetting
Inaczej układanie dróg wspinaczkowych (w naszym wypadku: problemów). Wbrew pierwszemu wrażeniu, jakie można odnieść, chwyty nie pojawiają się na ścianie wspinaczkowej ani same, ani w wyniku przypadku. „Kręceniem” problemów zajmują się routesetterzy, zwani również chwytowymi, konstruktorami, układaczami, problemistami... Dokładają wszelkich starań, aby zminimalizować przypadkowość i zapewnić pulę wyzwań dla wszystkich wspinaczy, niezależnie od ich poziomu. Dowodzącym naszym zespołem problemistów jest chief route seter – Kuba Jurek vel Widelec.
Kim jest Widelec?
Kuba zaczynał się wspinać w 2001 roku na mostach starej trakcji kolejowej na gdańskim Brętowie. W 2015 roku został mianowany chiefem boulderowni Blokfit. Od tego czasu routesettingiem zajmuje się zawodowo. Oprócz pełnienia funkcji etatowego szefa konstruktorów na różnych ścianach wspinaczkowych (Blokfit Gdańsk, blocwald VS, Einstein Ulm, Einstein Monachium), Kuba pracował jako wolny strzelec na wielu europejskich ścianach wspinaczkowych, kręcąc problemy komercyjne i zawodnicze. W 2017 roku uzyskał uprawnienia konstruktora dróg Polskiego Związku Alpinizmu. Dziś aktywnie uczestniczy w organizacji imprez pokroju Mistrzostw Polski w boulderingu oraz innych wydarzeń pod sztandarem PZA. Jego problemy cieszą się uznaniem wśród amatorów wyzwań.
Jak często zmieniamy problemy?
Raz w tygodniu, we wtorki.
Jakim systemem jest prowadzone kręcenie?
Niewielka część ściany wspinaczkowej, zwana formacją lub sektorem, jest całkowicie czyszczona z chwytów (i struktur). Elementy te są myte, a ścianę zapełnia się nowym układem problemów. Rozbudowane zaplecze chwytowe pozwala nam co tydzień zaoferować coś nowego. Zdjęte chwyty idą „na wakacje” i czekają na kolejne użycie.
Jak oznaczamy trudności problemów?
Tasiemkami. Po jednej na rękę przy chwytach startowych oraz jedną większą przy chwycie topowym. Trudność problemu jest reprezentowana przez liczbę 1-8. Im wyższa liczba, tym trudniejszy boulder.
Jak traktować naszą skalę trudności?
Oznaczamy trudności naszych problemów zgodnie z naszą wewnętrzną interpretacją skali używanej do „wyceniania” problemów boulderowych dookoła świata. Z grubsza, w odniesieniu do skali font:
1-?, 2-?,
3 - 4/4+
4 - 5/5+
5 - 6A/6A+
6 - 6B/6B+
7 - 6C/7A
8 - 7A+/+++
Ile czasu powstaje jeden problem?
Od kilku minut do wielu godzin.
Czy dobry problem ma tylko jedno rozwiązanie?
Nie. W przeciwieństwie do problemu szachowego boulder problem nie jest matematyczny. Jest on otwarty na różne rozwiązania, zależnie od kondycji rozwiązującego.
Czym różni się problem komercyjny od zawodniczego
(competition style)?
Problem komercyjny ma przeprowadzić wspinacza przez przygodę, dać mu przyjemność ruchu w stromym terenie. Problem zawodniczy ma wyłonić najlepszego w rankingu: wymaga poświęceń i nie wybacza błędów.